Bazen Sanki ölüyor gibi oluyorsun Yine karýþtýrdýn Uzaðý yakýný Göçebe bir hayatý Yaþamýyor Adeta sürüklüyorsun Soyadýn gibi ol Yine öyle
Evet Direnmeler yetmez Bilirim Abbas Yorulmaz Vedalara veda etmek için Ökseki kemiði olsan Yine ’de yetmez Sap samana karýþmýþ Yabadan Bir tek dâne düþmez Yabanda konak kalýnmaz Bilmezmiyim hiç Kan su yorulur Abbas Yorulmaz
Baksan’da görmezsin Görsen’de anlamazsýn Gece Sessizliðini Haykýrdýðý vakitte Abbas Uzakta’ki Ýshâk kuþuna inat Uykusuzluðuna inat Oturup cýgara’mý sarýyorsun Elalem Yeni bir güne Uyanacak Abbas Sen hâlâ Makara sarýyorsun
Sen Sevdalarýn hârladýðý Zulmetlerin Dâðladýðý adam
Sen bilmezsin Lâkin Her uçurum kýyýsýnda Kýzýl karanfiller açar Her ormanda uðuldar Ve her kayanýn Koynuna girmiþ Sessiz sesin Abbas
Kýrýldýnsa Gücenebirsin ancak Bezdin döküldün deðil Sýrrýný ele vermedin Yandýn amma Külünü yele vermedin Unutulmaktýr gerçek ölümü Daha ölmedin Be Abbas
Bugün yine Keder demliyor olsan’da Açýk tut Çivit mavimsi gözlerini Bir gülümseyen maske bul Utanýp çekinmeden Tak yüzüne Gözleri yatýrýp yollara Bekletme Kendini Abbas
Sordum meyhanede Epeydir yok dediler Sabahcýlara sordum Kýraathanede Bizde özledik Görmedik dediler Ýki lafý Çatýp yanyana Ýki kâdeh Parlatacaktýk daha Tamam söz olsun Fazla lâf etmeyeceðim Sataþmayacaðým Yok daha sitem’de olmaz Yeterki sen yine Buralarda ol Abbas Yorulmaz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emi Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.