HER ZAMAN Kİ AKŞAM HER ZAMAN Kİ YALNIZLIK KİMEYDİ Kİ BU KOŞTURMACA
evde sabah saatleri,
bir tabak çanak sesi,
korkuyla fýrladým yataktan,
terlikle savaþ ederek annemi arandým,
mutfak masasýnda yufka açýyor,
çarþaf çarþaf seriyor,
bir film þeridi gibi izledim,
nice sonra annem farketti beni,
uyandýn mý kýzým dedi,
öyle gözlerinin içine daldým,
içimden sen olmasan ben ne yapardým dedim,
duymadý beni çarþaflarý silkeliyordu,
aslýnda aklýmda ki korkularý bilse,
niye böyle korkuyla koþtuðumu anlar,
söyleyemem, söylersem durmaz yaðmurlar,
biz gözce konuþuyoruz, harf israf etmeden,
malum yýlbaþý koþturmalarý,
kimeydi ki kim kutlayacak,
her zaman ki akþam,
her zaman ki yalnýzlýk,
zaten uyudu bile,
tv ile yalnýz býraktý beni,
uyurken izliyorum,
artýk çok korkuyorum uymaktan bile…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.