HASAN EMMİ
HASAN EMMÝ
Gýr atýn örkünü çözmüþ gidiyor
Sýrtýnda abasý nahýr güdüyor
Elinde nacakla asma buduyor
Yornuklan þuraya gel Hasan Emmi
Sýrtýnda þelekle odun getirir
Sabahýn köründe malý götürür
Yazýn göçer yaylalarda oturur
Tatlýdýr dillerin bal Hasan Emmi
Gýrkmýþ goyunlarý yazýn baþýnda
Haram gazanç yoktur biþen aþýnda
Evlat acýsý var yanýk döþünde
Altýna sereyim çul Hasan Emmi
Gövermiþ elleri garý kürüyor
Zobada yahacak odun gýrýyor
Yalýnýz baþýna sufra seriyor
Mýkýs deðil elin bol Hasan Emmi
Altý gýzý vardý hep gelin etmiþ
Üç oðlunun hepsi bir bir terk etmiþ
Gýrk yýllýk avradý ölüp de getmiþ
Aðlama gözünü sil Hasan Emmi
Dünya malý gayrý nemeerek dersin
Caðdaki ýrbýkla yüzünü yursun
Gara guþganayý ocaða gorsun
Hiç bilmez içini el Hasan Emmi
Horuz ötümünde suya gelirsin
Peþkirin boynunda abdest alýrsýn
Vaktini geçirmez daim bilirsin
Durma namazýný kýl Hasan emmi
Derdini dökmezsin kalsan da naçar
Allah isterse her kapýyý açar
Ser verir sýr vermez dersin ki geçer
Yen içinde kalýr kol Hasan emmi
Gelinlerin çocuk gimi tazirler
Kýzlarýn acýmaz seni üzerler
Hersinden aðlasan hepsi kýzarlar
Dilerim mahþerde gül Hasan emmi
Derler emmin býldýr çor’a dutuldu
Tarlanýn tapanýn hepi satýldý
Sýðmadý oðluna evden atýldý
Gene mi göründü yol Hasan Emmi?
Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.