DÖNER, DÖNER DURURUZ
Trilyonca galaksi içinde bir noktayýz
Bu noktanýn içinde döner, döner dururuz
Ömür denen çizgide, varlýk ya da yoktayýz
Varlýk yokluk içinde yanar, döner dururuz.
Bunca iyilik varken, kötüye bulaþýrýz
Böyle giderse bilmem, nereye ulaþýrýz?
Dünü yaþar, anlatýr, mazide dolaþýrýz
Sanki matahmýþ gibi anar, döner dururuz.
Bazen muhtaç oluruz, çekiç ile örsüne
Ýlim irfan isteriz, gidemeyiz kursuna
Herkes gider Mersin’e, biz gideriz tersine
Aðustos sýcaðýnda donar, döner dururuz.
Hileli tartýlarda, bozulmuþ bir ayarýz
Ne azla yetiniriz, ne de çokla doyarýz
Üç ileri bir geri, yerimizde sayarýz
El öpmekte ustayýz sunar, döner dururuz.
El sýrtýndan geçinmek, moda oldu bizlerde
Ahde vefa kalmamýþ, öz çürümüþ özlerde
Aydýnlýða koþarken, fer kalmadý gözlerde
Küllenmiþ ateþlerde söner, döner dururuz.
Zenginle fakir farký, onulmayan yaradýr
Forsu olan öndedir, olmayana sýradýr
Ýnsanlýk iflas etmiþ, geçer akçe paradýr
Yoksulun kamburuna biner, döner dururuz.
Necati’m anlayana, sivrisinek saz olur
Hýrs küpüne binene, çoðu bile az olur
Keyfi çýtýr olana, kara kýþlar yaz olur
Adam ararýz elde fener, döner dururuz.
Necati OCAKCI
19.12. 2022
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.