AŞKIMIN ALIN TERİDİR YAZILASI SÖZCÜKLER HAFIZ...

Ne de olsa aþk da þiir de canýn yongasý.
Muhbiriyim yalnýzlýðýn münazara ettiðim
Ah, þu bitimsiz yangýn.
Manen doluyum yaralarýmdýr bu aþkýn faizi
Ýmha edemediðim kadar nefreti ve ihaneti
Baðcýklarýmla süzülürüm yollarda
Að misali dolanýr da sözcükler dilime
Yakarýþým evrene bilinmeze
Nifak sokan deðildir muhatabým
Görmezden gelenleri dahi görürüm ben
Ýnsan olmanýn meali ile tutuþan ruhuma d/okunandýr kalem

Ýçten fethedildi kale’ m
Kalender bir mizaçla sývadýðým kadar kollarýmý
Kol kanat geren meleklerin süzüldüðü her acýnýn arasý
Mola verdiðimse yazarak
Meram bildiðim ve tuttuðum her dilek
Dilemmasý yüreðin asýlýyým ben gök kubbeye
Ulaþýlmazlýðýn hicabý ile körüklenen kalbim
Kaybolduðum kadar dünyanýn g/izinde
Savunduðumdur manevi zenginliðim

Mizacý belirsiz hayatýn
Kaynayan kazan gibi kimse kazan kaldýran
Dünde kalan yeniçeriler yeniden girdiler hayatýma
Tepiþen ayaklarý hüznün
Bol keseden sevip de lüzum gördüðüm üzere
Miadý dolan bir ömrün bekasý
Elbet saklýdýr yarýnlarýn tininde
Tenimde yangýn
Titrimse Ýlahi Aþka vurgun benliðim
Tebessüm ehli yüzümde varsýn solsun güller
Gül mizaçlý nice þiir
Daha yazacaðýmýn da garantisi
Yoksa neye yarardý sevgi ve hiçliðimin meali

Turuncudan güneþ
Tutuþan varlýðým ve çýktýðým o dik yokuþ
Dilemmasý günün geceyi kasvetle karþýladýðým
Hazanýn ihbarýdýr içimdeki mevsim
Mevsimsiz gidenlere ve sevenlere bitimsiz hasretim
Birden baþladýðým ikiye varamadýðým
Aymazlýðýnda sonsuzluðun
Yerle yeksan edilmiþ mabedimde saklý o bitimsiz matem
Mahrem olan hangi duyguysa yok saydýðým

Ýçimin yerleþkesi tekabül eder binlerce þiire
Sýrlarýnda aynanýn görüp göreceðim yine kendim
Kendimden baþkasýna meyletmediðim
Rabbim dýþýnda yoktur de tek sahibim
Dikiþleri attý hüzün yüklü yüreðin
Dikenlerim aralýksýz battý hicranýma
Eþlik eden hali hazýrda umuda dair bir bekleyiþin
Arifesi

O imsak vakti ki her sabah dört gözle yolunu
Beklediðim
Bir duanýn bir niyazýn verdiði huzur ve hikmeti
Mademki bana sundu evren
Çeperinde göðün
Çanak tutan kimse gözyaþýma
Kayýp bir gezegen misali
Uydusu olduðum sevginin yetmedi mi insanlara?

Ýnfilak edilesi yüreðim
Ýmasý deðil ifasý dürüstlüðün ve sevginin tok sesi
Derlediðim nice duygu safran sarýsý
Beyazdan saçlarý yalnýzlýðýn
Belki de çoktan bitti ömrün yarýsý
Ve iþte dünde kalan neyse özlemle yâd ettiðim
Ansýzýn da içine düþtüðüm dipsiz kuyuda salýnan
Nice taþ
Üstüme açýlan ateþ
Þerh düþüyorum an’ a iþte
Þiar edindiðim hangi duyguysa
Bir þiir bin þiir dahi yetmez bana hafýz:
Ben ki sevginin kýblesinde saklý fýtratýmla
Kanat açmýþken umutla aydýnlýk yarýnlara…

Sosyal Medyada Paylaşın: