Hep bir kahýr, bu ne böyle.
Ayak desem elin durmaz.
Servi misin, yoksa söyle.
Sazak desem yelin durmaz.
Musturlanýp kýrýlýrsýn.
Yürümeden yorulursun.
Bir su görsen, dirilirsin.
Irmak desem selin durmaz.
Beden göçük, ruhun yýrtýk.
Sýzdýrýrsýn çekil artýk.
Gýcýrdama sözün batýk
Kabak desem dilin durmaz.
Gerip durma, okunu tut.
Tuzun kuru, yüzün Nemrut.
Hem ateþsin, hemi barut.
Kavak desem, dalýn durmaz.
Ne bir köþe, ne bir kýyýn.
Kimin kimsen, var mý soyun.
Yaþýyorsa , emmin dayýn.
Uzak desem, yolun durmaz.
Rüzgâr estir, yut közünü.
Suya batýr yu gözünü.
Aynaya bak, gör yüzünü.
Yanak desem alýn durmaz.
Ufkun hayal, tutkun cüce.
Ýzin gündüz, zulmün gece.
Birisi var koca bahçe.
Konak desem, çulun durmaz.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.