GÖREN YOK ARTIK

Bakar kör olmuþ, sevgiden yoksun.
Garibi yoksulu, gören yok artýk.
Umurunda deðil, tüm dünya yansýn.
Aç yatan yoksulu, gören yok artýk.

Vicdanlar körermiþ, insanlýk ölmüþ.
Yoksulluk tak etmiþ, benizler solmuþ.
Aðalar, paþalar hep, keyfine dalmýþ.
Çaresiz olaný, gören yok artýk.

Ne bilir’ ki toklar, acýn halinden.
Açmadan düþüyor, güller dalýndan.
Çaresiz gariban, bezmiþ canýndan.
Aç yatýp kalkaný, gören yok artýk.

Bu dünya kimseye, kalmaz’ ki beyler.
Baþýna yýkýlýr inan’ ki, saraylar, hanlar.
Elinde kalýr güvenip, tuttuðun dallar.
Ýbretlik halleri, gören yok artýk.

Nefis þaha kalkmýþ, zevkte sefada.
Günahta yarýþ yapar, herkes sýrada.
Malýn, servetin kalýr, inan burada.
Mezarda yataný, gören yok artýk.

Hani nerede’ ki, krallar, hanlar.
Aldatýr sizleri, þöhretler, þanlar.
Topraða girerken, sýrayla canlar.
Gerçeði ap ayan, gören yok artýk.




Muhsin SÜNBÜLCÜ.





Sosyal Medyada Paylaşın: