VURGUN YEMİŞİM
Ne akþamým belli, nede sabahým.
Ben bende deðilim, vurgun yemiþim.
Sevdan yüreðimde, sanki sýratým.
Ben bende deðilim, vurgun yemiþim.
Buðulu gözlerle, bakarken yola.
Gönlümde sanki, onulmaz yara.
Tarifsiz aþk ile, vurgunum sana.
Ben bende deðilim, vurgun yemiþim.
Sesin sanki bir ýrmaðýn, akýþý gibi.
Bakýþýn ceylanýn aþkla, bakýþý gibi.
Düþtüm bir kuyuya, görülmez dibi.
Ben bende deðilim, vurgun yemiþim.
Anlatmak çok zor, bendeki seni.
Getirirken kokunu, seherin yeli.
Hasretin kor olup, yakarken teni.
Ben bende deðilim, vurgun yemiþim.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.