Hû Şiiri

Her þeyini O verdi, sevdiklerini O verdi,
sen dahi senin deðilsin, seni sana O verdi...

Ýçinde evren, dýþýnda evren, alemler içre alemler,
varlýk O’nun eseri, yokluk emrine amade...

En elit en büyük en yüce iþ O’na kulluk, þükür,
ibadet, zikir, tefekkür ve O’nun için
yoktan var ettiklerine iyilik, merhamet, kardeþlik...

Ölümden korkma, sevdiklerinden ayrýlmaktan korkma,
hepsini sana O verdi, O’nsuz kalmaktan kork,
yani rýzasýný kazanamamaktan,
sevgisine layýk olamamaktan kork...

O seni seviyorsa eðer yýðýnlar sevmese ne gam,
O sevmezse mazallah, alemler seni sevse neye yarar,
ki alemler ancak O’nun sevdiðine dost...

Gerçeði gör, gerçeðin güneþine karþý göz yumanlar,
unutma ey can, ancak kendine gece olur.

Bilal Yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın: