Diyarbekir şiirleri

Diyarbakýr þiirleri
Kýrklardaðý, Keçiburcu, Evlibeden, Ongözlü, Dicle, Cemilpaþa, Hasanpaþa, Delillerhaný, Melikahmet, Kurþunlu, Küpeli, Malabadi, Küçeler, Avlular, Müzeler, Mardinkapý, Hevsel, Benusen...
Diyarbekir þiirleri saymakla tükenmez, her sur bir þiir, her burç bir mýsra...
Her bölgesinde hayat ve ölüm içiçe, aþk ve merhamet girift bilmece...
Yokuþlarýnda onur çocuklarý, doruklarýnda umut güvercinleri, topraðý namuslu, suyu þerefli.
Öðrenci Zamanlarýnda Türkiye’nin yarýsýndan fazlasýný görmek, gezmek nasip olmuþtu, gerçekten de yok böyle güzel, Þehr-i Amed gibisi...
Mekke, Medine, Kudüs, Diyarbekir ve Ýstanbul, Ýslam Medeniyetimizin gözbebeði, ruhu olan þehirler, kadim beldeler.
Ve Süleyman Camii... Ve Eðil’in peygamber makamý... Taç beyit gibi...
Hamravat, Anzele, Fiskaya. Ciðeri, kengeri, dut aðaçlarý, elvani bahçeleriyle Diyarbakýr, binbir çeþit kuþuyla... Yaþamadan bilinmez... Hissedenler, yaþayanlar anlar ancak...
Her duruþu, her bakýþý farklý bir rengi çalar insana... Bir þehir ki kýta olmuþ sevdalýsýna. Bir aziz ki, ram olmuþ kadim canlara...
Ulucamii, Nebi Camii, Mesudiye... Kara bazaltýn tükenmez serinliði rahmet burcularýyla... Ezanlarýyla, minareleriyle, dergahlarýyla, türbeleriyle maneviyatýn umman þöleni.
Dicle kenarýnda reyhan kokularý, karpuzu, kadayýfý, tarlalarý, çarþýlarý, insan gibi insanýyla, lafta kalmayan gerçek misafirperverliðiyle, her yeri þiir, her bölgesi roman, her çakýlý birer aforizma.
Bahar mevsimidir, yaz müjde gibidir þimdi baðýrda, gelmenin, görmenin, hissetmenin, yaþamanýn, Diyarbakýr’dan nasiplenmenin tam sýrasýdýr.
Cümlenizi bekleriz... Kapýlar derinden açýk...
Sosyal Medyada Paylaşın: