uzaklarýn türküsü deðildi dilimizdeki, memleket içindeyken memleket hasretiydi ezgilerimiz. tasamýzýn, kavgamýzýn nedeni, göz göre göre avuçlarýmýzdan akýp giden memleketimizdi. ve halkýmýz, yoksul, býkkýn, aymazlýðýn bataklýðýnda, kuru soðan, ekmeðin telaþýnda, yetim çocuklar gibi bir kenara býrakýlmýþ halkýmýz, ne bizi anladý, ne de arkamýzdan aðladý, halkýmýz hep cellatlarýna sevdalandý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.