Döktüðüm gözyaþý beyhude deðil,
Sen de çekeceksin âhüzârýmý.
Þimdi aðla, sýzla, önümde eðil,
Yazýk ki yitirdin bergüzârýmý.
Bil ki dünya etme bulma dünyasý,
Ne ekersen, mutlak onu biçersin.
Pak olan yüreðin çýkar rüyasý,
Kaynaðýndan temiz suyu içersin.
Sevdâyý bir oyun sayarsan eðer,
Âlemde güzellik tersine döner.
Bir gönle ekilen, dünyaya deðer,
Sevdâyý kaldýrsan, yýldýzlar söner.
Sevdâ zulüm deðil, bil ki rahmettir,
Zulmün kapýsýna kilittir sevdâ.
Sevdâ insanlara bir âtifettir,
Ebed yollarýnda binittir sevdâ.
Aç gönlünü sevdâ sana uðrasýn,
Kararan ruhunda yansýn ýþýklar.
Sevdâyla insansýn, sevgiyle varsýn;
Güz çökmüþ çýnara, ulaþsýn bahar.
14.09.2018
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.