Bil-Bul...
Ne etsem eylesem benden vazgeçmez,
Her yolu denedim, yanýmdan gitmez.
Gece, gündüz tutar benim yakamý,
Biran olsun görevini terketmez.
Bir ben miyim böyle aþka müptelâ;
Kiminde beladýr, kimine âlâ.
Yolda yoldaþýmdýr, sofrada aþým,
Bazen suskun durur, bazen ukalâ.
Þikâyet benimse, dert hepimizin;
Ýnsanlýk ah eder, sanma ah bizim.
Zaman, zemin bilmez; ona mecburuz,
Çare yine onda, ben çaresizim.
Þarkýlar yakýlsýn, adak adansýn,
Kimisi yýkýlsýn, kimisi yansýn.
Deðiþmez dostumuz, yokta varýmýz;
Küfür inanmasýn, îman inansýn.
Gittiðim her yere benimle gider,
Bazen yolumuza dizer gam, keder.
Bir arþta gezdirir, iter aþaðý,
Siz "talih" deyiniz, o bence "Kader..."
Fatih-ÝST.
10.03.2020
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.