Çarþamba köprüsünde güneþin batýþýný seyrederken Biraz hüzün,bir umut bir özlem düþtü içimde Düþündümde,dolmamýþ yüreðimde boþluðun Yeþilýrmaðýn akýþý bakarken Karþýda çalan müzik hayale daldýrdý beni Senli duygular o an yaktý yüreðimi Yorgun akþamlarda düþ yorgunluðunu yaþadým Görmek umuduyla sonu gelmeyen uykulara daldým Göremeyince bir sigara yaktým Kendi kendimi sorguladým Böyle olmasý gerekiyormuþ demek ki Ruhumun derinliklerine sýkýþmýþ Kara bir yara gibi yokluðun Hep seninle dolu hayal âlemim Tanýmlanmasý çok zor bir duygusun Duyulmadý hiç bir zaman feryadým Boþunaymýþ çabalarým Arnavut kaldýrýmlarýný arþýnlarken çarþamba sokaklarýnda Silüetini oluþturdum karanlýk duvarlarda
O sýmsýcak buseni özledim Birbiri için yanýp tutuþan iki dudak Bir beden olmayý özledim Nasýl olsa kaçamayacak yanmaktan yürek Gece oldu yine doldu gözlerim Hüzün vurdu kelimeleri hissedebiliyormusun O ince dokunuþlarýný arýyor bedenim Dayanamayýp kalbimi tutuyor ellerim Ne zaman geçsem bu köprüden Karýþýk düþünceler doluyor beynime Ýki yana iniyor ellerim Bir yastýðýn üzerine düþüyor baþým Bir fýrtýna halini aldý gönül aðrýlarým Hazan mevsiminde savruldu hayatým Her gece benden hesap soruyor yürek acým Artýk boþ kalmýyor elimdeki kadehim Ýçtikçe seni, sardý etrafýmý hayallerim Yine de sönmedi içimde özlemim YEÞÝL IRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.