Benim köyümü aklýma düþüren Buram buram burnumda tüten Çarþamba ilçesinin þirin akçatarla köyü Anýlarý doyasýya hisseden çocukluðum Ne güzel günlerdi Her þeyi ile mutlu olan Düþünüyorum da Büyütemedi beni geçen zaman Anýlarým gözümde flim þeridi gibi geçti Uslanmaz bir yaramazdým Ama saygýmýz eksik olmazdý Bir büyüðümüzü görünce çekinirdik Elma þekeri yoktu elimizde Ama yinede mutluyduk Çamurdan,kumdan kaleler yapardýk Gömleðimizin düðmelerini koparýp misket oymardýk Çimlerde kayar Dizleri paramparça olurdu pantolonumun Nerede kaldý çocukluðum Yaþadýðým o masum çocukluðumun Bir "veda" sahnesinin baþrol oyuncusuyduk Okula gitmediðimiz günler Sabah gün aðarmadan kalkar Tarkaya çalýþmaya giderdik Akþam karanlýðýnda,lüküsler eþliðinde Her türlü oyunlaroynardýk Þimdi,o günleri özlüyor el sallýyorum. O günler gelince aklýma yaramý kaþýyorum Daha çok hasretleniyorum Artýk yine ne elma þekerim Ne parçalanmýþ dizlerim Ne de avuçlarýmdan kayýp giden yýllarým kaldý YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.