Sıra sende

Geliyorum anne geliyorum!
Haber sal:
Yýllar önce kapýnýn eşiğinde öpüp koklayýp habersizce vedalaştýğým bacýma...

Haber sal:
Ben giderken ekmek parasý uğruna direksiyon sallayan babama...

Haber sal:
Eşe, dosta, akrabaya, bir de leþe üþüþen akbabalara ...

De ki:
"Yýllar önce kimseyi düşünmeden evden sessizce giden kýzým, geri dönüyor bağýra, çağýra !
Anlamýş yanlýşýný, bata çýka bataklýða...
Acýmamýşlar gözünün yaşýna, koparýp almýşlar her neyi varsa ..."

Dönüyorum anne, dönüyorum...
Bu defa canýmýn parçalarýyla vedalaşýp,
Paramparça dönüyorum, içim dýşým yana yakýla...

Bir ruhsuz beden,
Bir kefensiz ceset,
Bir mezarsýz ölü gibi dönüyorum.

Sanki bakýnca dünyanýn en güzel görünen kör gözleriyle,
En narin duran sağýr kulaklarýyla,
Duyduðu hiç bir şeyi konuþamayan parçalanmýş dudaklarýyla dönüyorum.

Sakatlanmýþ bir yürekle dönüyorum anne!
Organlarýmýn hepsini, yüreğim gibi sakat býraktýlar anne!
Ýnce bir hastalýk bu, doktor çaresini bulamaz anne.
Doktorlar anlamaz bunu, anlamaz ama sen anlarsýn anne...

Senin de yüreğin zamanýnda bu yarayla çürümüþ,
Senin de merhemini bir tek annen sürmüş.
Þimdi merhem sürme sýrasý sende anne,
Benim de dermaným sende anne.
Korkma,
Sakýn korkma;
Yaram seninki kadar derin değil anne...
Seninki kadar derin degil anne...

08/12/2022
Hamdiye Osman
(Hadsiz Kalem)
Sosyal Medyada Paylaşın: