Hayata dair herþey ikiye, üçe, beþe birde on’a ayrýlýr, o da seni bin parçaya ayýrýr.
Geliþinde ayak sesleri bilmem kaç bin kilometre ötelerden gümbür, gümbür duyulur.
Ýþte tam da o an anlarsýn, gidiþiyle sûr’a üflenileceðini ,tek kiþilik kýyametinin kopacaðýný, o dayanýlmaz koca gürültünün sesini yanlýz ama yanlýz senin duyacaðýný ve bedeninin olduðun yere yýðýlýp kalacaðýný.
Sonra mý? Yürüyen bir ceset olacaksýn! Bir selâyý, bir kefeni bile çok görecekler sana. Sevmeyi, sevilmeyi gördükleri gibi…
Bunlara raðmen doðrusunu yanlýþýný, günahýný sevabýný gözün görmeyecek. Niye mi? Aþktýr o hesaba kitaba gelmeyecek, zararý ziyaný görünce vazgeçilmeyecek, aþktýr o aþk, sefadan fazla cefa görsen de hiç bitmeyecek aþktýr o aþk... Hamdiye Osman (Hadsiz Kalem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamdiye Osman Hadsiz kale Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.