YOL
Yola çýkýp varmayan, yoldan çýkýp varan yoktur der Taptuk sultan
Uçsuz bucaksýz topraklarýn hükümdarý bile olsan
Mertebeyi aþmadan, varamazsýn ,7 düvele sultan dahi olsan
Her bir vadi, bir mertebeye eþ gelir bu divanda
Sýrrý sülük bunun adý diðer tarafta
Nefsini yenmeden yola çýkanýnýn sonudur heba
Kimi sabrýna yenildi, kimi ise namýna
Sevindi garip insan, yenildi oysa þeytanýna
Gördü, geldi, geçti sandý yolu vardýkça
Sonra baktý, gördü ,anladý yazýk oldu onca çaba
Herkes geçemez o derin vadilerden
Takýlýp düþenler ile dolu sýnavý veremeyenler
Geçenler Ýstemesini, þükretmesini en iyi bilenler
Lakin
Teslimiyet bilincinde olan erenler
Onlar o yolu gözü kapalý gidenler
Korkusunu, þeytanýný Müslüman edenler
Ýþte onlardýr
Zümrüdü Anka’nýn karþýsýna geçenler
Desem ki
40 yýl odun taþýsan sýrtýnda bir dergaha
Tur daðýna da çýksan varsan o sana yakýn olana
Semazenler gibi dönsen de yana yakýla
Kibrini yenmedikçe yanamazsýn aþkýndan söyleyeyim ben sana
Hamken piþmeli insan piþtikçe ermeli muradýna
Önce istemeyi bilmeli, sonrasýna hep þükretmeli
Tevhidin sýrrýný çözdüm diye sakýn ola aldanma
O baktýðýn camdýr, aynadýr sanma
Kýskançlýk ve haset ölmedikçe içinde
Yaþarken insan ölüp tekrar dirilmedikçe
Kandýrma kendini ey kul gel bir an evvel kendine
Yapanýn yaptýranýn o olduðunu bilmeyen gelemez kendine
Kendine gel
Kendine gelebilmen için kendine gitmen gerek
Aþk ile bu yolda erimen gerek
Okuduðunu ise anlaman gerek
Kendine gel kendine
Kendinden kendine nasýl gelir bu aciz kul sor bir arife
Bildiðini unut asýl sýr bilmediklerinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.