ATEŞİN GÖLGESİ
ATEÞÝN GÖLGESÝ
Ateþin gölgesinde serinlemek neyime ,
Buzdaðýnýn üstünde yanmaya çalýþýrým.
Sevdanýn mirasýndan ne düþtü ki payýma,
Hayatýn hücresine dönmeye çalýþýrým.
Ruhum ateþ alýrken damarlarým donsa da,
Rüyalar bölük pörçük hayallerim yansa da,
Umudum kanatlanýp Kaf Daðýna konsa da,
Aþk’ýn topal atýna binmeye çalýþýrým.
Ahvalimi anlatsa taþlar gelse de dile,
Daðlarý eritirdi bil ki çektiðim çile,
Arkasýna bakmadan çekip giderken bile,
Yâr adýný gizlice anmaya çalýþýrým.
Ömür dediðim süre geçti kederle gamla,
Sanki deli yüreðim yargýlandý idamla,
Yaðmur olup düþerken gözünden damla damla,
Sevdanin yanaðýnda dinmeye çalýþýrým.
Ervani ’yim aþk deðil, dert þerbeti içmiþim,
Can evimi sadece Kara Kýza açmýþým,
Yaralý kuþ misali deli devre uçmuþum,
Sevdiðimin gönlüne konmaya çalýþýrým.
Ýhsan ÞOLA (Ervani )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.