Halimi soruyor mektuplar Ruhumda Hasretin diþ izleri Sýðdýramýyorum kelimelere Göz kamaþtýrýcý bir zulüm Pürüzsüz Kayýtsýz
Tinsel evrelerim Çýrpýnan duygularým Bilemezsin Kaç þiirim Yarým kaldý aðlamaktan Kaç gece kalkamadým Kalemi kýrýp attýðým yerden
Ve baþýmýn yastýðý Þu duvarýn çatlaðýnda Küçük bir bitki Zayýf ve yorgun Ama yeþil Yani umut Yani sevda Dünyanýn en güzel çiçeði Ýþte bu çatlakta Gülümsüyor ustura gibi Gözlerimden izlerken kendini
Ama her þey kalmýyor böyle Akýp gidiyor yanaklarýmdan Düþüyor yüreðime cemresi Hasret ve çileyle zindan mevsiminin Güneþsiz Kokusuz Ve sensiz..
Bilmem kaç sebebe ram olmuþ Çaresiz haykýrýþlar gibi Çarpýyorum duvarlara Hakikat Hakikat ki Parçalanýyorum..
Topla kaleminde Sevdiðim Benden artan bütün kelimeleri Olurda ölürse Bir kez daha umut Þiir diye düþersin Bu çýldýrasýya sensizliðin Tutsak olduðum gecelerine
( Hücremin kýrýk k/aleminden )
Sosyal Medyada Paylaşın:
Davut Daşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.