YANSIMAN YIKAR DAĞLARINI GÖNLÜMÜN

Elimizde boþ bir levha
Çýkýyoruz tur daðýna Musayla
Maðruriyeti döküyoruz þiirlerimizden
Ve Harun
B/akýyor hüzün kokan gözlerle ardýmýzdan

Musa’ya bak sevdiðim
Her bir adýmý kýrk gün alýyor önümüzden
Ve duruyor
Kýrk gecenin güneþe hapsedildiði yerde
Yalýn ayak, ýslak ve sýcak…

Ellerinde ilahýn
Þekil bulan kalbin aðlayýþlarý
Kýrk emir
Yakarýþ
Arzularýn en doruðu
Tur’un zirvesi
Ve serzeniþ sevgiliye…

Öldürüyor Sükutu
Aþkýn pýnarýndan akan yaþlar
Tüm lezzetlerini unutmuþ bir nefis
Bir damla sevgili cemaline çýldýrýrcasýna direniþ
Kelimeleri unutmuþ bir kalbin
Dökülüyor dileði titrek dudaklardan
Görmek... aþk ile Yarataný
Karþýda bir dað parçalanmaya münhasýr
Tek/bir isim Rüzgarýn dilinde
Ve Musa
Düþtü düþecek
Onu baðrýnda yatýracak Tur hazýr

Firavunu boðan denizi kapatsan üstüne
Sönmeyecek kadar kor olmuþ yürek
Bu ateþ Ýbrahim’den yadigardý aþk meleðine

Þimdi yattýðý o yerden
Kalksýn mý ölsün mü
Tecelli edilen daða
Söküp de gözünü versin mi

Bilmiyorum
Biz hangi aþkýn tecellisine
Þiirler Ýçiyoruz yaðmurlardan
Sayfalar d/aðlarýn doruklarýnda yazýlýrken
Ulaþýlmaz sevdalarý döktük
Vehnle silinmiþ yürek kýrýntýlarýndan


Kaç vakit oldu Musa dan sonra
Zaman/sýzým sayamadým…
Arta kalan gecelerde ayetler oluyorum
Bir kavmin baþýna inecek kýzgýnlýkta
Ve benimle biz
Seninle siz kalabalýðýnda yalnýzýz

Musa’nýn
Anlaþýlmamýþ aþkýn zilletine
Öfkeli kelimeler doðuruyordu b/akýþlarý
Azabýn biriktiði avuçlarýný
Sýktýkça sýkýyordu
Savursa yok olacaktý beni Ýsrail
Durdu Daðýn yamacýnda
Çevirdi bakýþlarýný gerilere daðýn zirvesine
Ve birde hükmü bekleyen aþkýn hainlerine

Parmaðýnýn ucundaki merhametle seçiyordu
Öfkesine helak etmediði bir milletin
Yetmiþ yüreðini þahit tutacaktý aþka

Yeniden bir umut Tur’a doðru
Ve bu defa daha bir sancýlý yolculuk
Daha bir mavi gökyüzü..

Bak sevdiðim hatýrladýðýmýz adýmlar
Yine Musa yine sevgili özlemi
Gerisin de Yetmiþ yürek ve dünya
En soluksuz yükseliþin izinde Musa

Ve Rab tarafýndan geliyordu nida
"Nedir seni Bana gelmekte acele kýlan"

Masumiyetin ilk doðumuydu belki de
Süveyda üstüne çökmüþ bir dem
Ve iþte o en içten kelam

“Hoþnut kalman için
Sana gelmekte acele ettim Rabbim”

Utanan alfabemin diziliþinde bir hakikat
Acele ettik gitmekte
Hoþnut etmek için nefsimizi
Asýrlardan bu yana
Yitirdik tüm sevmeleri
Ve ben
Yýkýntýlarýnda kalmýþ mabedimizin
Renklerine bürünen þiirler yazýyorum

Kýrýk bir kalem
Yitik bir ayna ve kifayetsiz bakýþlar
En derinin de suyun kaynar yalanlar
Ýçmesek diyorum sevdiðim
En fazla düþeriz Kerbela’ya
Dizlerinin dibine Hüseyin’in
Ve Sen gözyaþlarýný toplarsýn Zeynep’in

Her þeye inat
Heybemde sakladýðým umut dolu þiirler var
Kudüs gibi, þehadet gibi, sen gibi

Ve adýmlarým kor ateþlerde
Ýbrahim’i dualar süzerim gözlerimden
Belki kabul belki deðil
Hadi yüreðim Rabbe bir kez daha eðil




Sosyal Medyada Paylaşın: