O... Ilýk bir sonbahar akþamý Deniz kýyýsýnýn yarattiði sessizliði bozarcasýna Yakamozlanan dalgalarýn köpükleri arasýna Küçük küçük öpücüklerini konduran esintiler… Ardýndan yaðmur damlalarýnýn çýkardýðý ezgilerin rahatlýðýyla adýmlarýný sýklaþtýrýp Gökyüzünü yýrtarcasýna çakan þimþeklerin ýþýklarý altýnda Çýðlýk çýðlýða uçuþan martýlarý da ardýnda býrakarak Sevdasýný karanlýklara gömüp Çamurlara bata çýka Evin yolunu tutmuþtu. Ay ýþýðý sýzýyordu eskimiþ kareli bir kumaþla kaplý pencereden O, gecenin kokuþmuþluðuna inat Radyosunun tuþlarýna dokunmuþ Hoparlörlerden gelen Mozart’ýn Türk Marþý’nýn rahatlatýcý temposuyla Þöminede yanan odunlarýn hýþýrtýsýna kendisini kaptýrmýþ Doðacak güneþe merhaba diyeceði Tan vaktini bekliyordu. Neden bu denli önemliydi onun için tan vakti Düþünmek bile istemiyordu. Sadece bir boþluðun basamaklarýnda durmuþ Sararan yapraklara inat Ýki gözüm dediði aþkýna Söyleyeceði son sözcüklere takýlýp O anýn girdabýnýn tam ortasýnda amaçsýzca dönüp duruyordu.
DAÐCI Sosyal Medyada Paylaşın:
Dağcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.