ÖLÜM 3 ,,,
Son kez seyret alemi, ömrün en tepesinden,
Sýyrýl yalan dünyanýn, dert ve endiþesinden.
Sarýl hakka, imana, vermeden son nefesi,
Kalmasýn þeytanlarýn, sende arzu, hevesi.
Bak kayýyor gözlerin, kapanýyor hayata,
Baþlýyor ömrün, uzun, sonsuz bir seyahata.
Önce minarelerden, acý selan okunur,
Varsa dostun, ahbabýn, ayrýlýðýn dokunur.
Yýkarlar boydan boya, buz gibi bedenini,
Giydirirler dikiþsiz, bembeyaz kefenini.
Saf saf durur cemaat, namazýný kýlarlar,
Ulaþýpta göklere, kabul bekler dualar.
Sonra omuzlarýnda, götürürler kabire,
Alýþtýðýn manzara, deðiþir birdenbire.
Serpilir üzerine, avuç avuç topraklar,
Düþer selvi dalýndan, mezarýna yapraklar.
Ýki sorgu meleði, girerler kabristana,
Ýmandan, ibadetten, sual ederler sana.
Bilirsen kabirinde, bir pencere açýlýr,
Oradan pýrýltýlar, kehkeþanlar saçýlýr.
Yattýðýn mezar deðil, yemyeþil bahçe olur,
Ölüm buysa, yaþamak, kimbilir nice olur................
2001
Ahmet Turgut Atlýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet turgut atlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.