Karakýþta kar fýrtýnasýnýn uðultusu, Ýlkbaharda Boz bulanýk deli fiþek akan derelerin çaðýltýsý, Daðlarýn sesidir. Doruklarýndan esen soðuk rüzgarlar, Ovalara yaþam veren serin nefesidir…
Yaþanmýþ zamanlarýn hüzünlü öykülerini taþýr, Küme küme üzerlerinde dolanan kurþuni bulutlar. Yaðmur olur Damla damla topraða düþer Sel olur tüm insanlýðý önüne katarak sürükler, Aðýtlar yakan annelerin gözyaþlarý gibi…
Duymak istemez daðlarýn sesini... Ölüm makinelerini icat eden Vahþi uygarlýðýn buz tutmuþ yürekleri… Sadece annelerin yürekleri duyar Vatan topraðýnýn baðrýnda atan cevherin sesini..! Ýþte bu yüzden Her anne bir vatandýr..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.