BİR ŞİİR YAZMALIYIM...

Bilinmezse tahakkuk eden bilindik ne ki geride kalan?
Aþkýn idame ettiði ve her þiir altýna attýðým imzam
Mademki bir þiir yazacaðým
Külfeti olsun ömrün boynuma borç
Mademki aþk ile yanacaðým
Bitmesin de bu esaret
Cesaretimi veren Huda
Cafcaflý hayallerden geçtim
Yeter ki: sevgi ve huzur olsun taç baþa

Taçlanandýr hüznüm
Kefil olduðum temiz yüreðim
Ve güncem güden kimse
Varsýn olsun gücüme gitse de
Gücüm Allah’tan tahammül gücümü zorlayan zalim ve þeytan
Sýðýndýðým tek Makam
Aþkla hidayete erdiðim.

Mecnunum ben ve de mecburum
Ki içimden taþandýr aþka tutkum tutukluðum
Dilimden düþen tek hece
Eþrafým var ya da yok imandýr aldýðým gücümü
Ýbaresi ömrün ne ki?
Ýkazý evrenin varsa yoksa
Kalbim derin yasta…

Bir þiir yazmalýyým bu gece annemi öpmeden önce
Lakin t/uzaðýndayým cihanýn
Aþkla devinen þu özlem yüklü yüreðin de tutsaðýyým.
Andýðým mazimi
Meðer nasýl da mutluymuþum annemle
Þikâyetim yok artýk
Varsýn yatayým aç ya da tok
Ýdamesi ömrün ilimden doðan gücü katlayan Rabbim
Aþk ile yeþerip solduðum
Geceden firar edemediðim…

Bir þiir daha yazmalýyým anne kokan
Bir resim daha çizmeliyim ömrü betimleyen
Bir güncem olmalý ki gücüme gitse de gördüðüm zulüm
Radarým aþkla yanan sönen
Arpacý kumrusu gibi düþündüðüm zamanlarsa çok geride
Bilmesem de neyin beklediðini ileride.

Aþkla tüttüm ben tutundum da ömre
Ýman gücüm günbegün büyüyen Rabbime dönük yüzüme
Düþen her gölgeyi de sonlandýran
Elbet umudun simasý
Yaþadýðým yerde gökte sefasýný
Süremesem ne ki hayatýn?
Seferisi oldum bir kere uzaklarýn.

Na’þým beklemede annemsiz yaþamak ne haddime?
Yasýmla infazý gerçek oldu yaþýn neyin uðruna?
Haz etmedim kadar kinden
Kýrýk tokama dokunan eli yarýnlarýn
Ne karným tok ne sýrtým pek
Lakin Rabbimdir beni koruyan tek
Teklemeden yürek
Takas etmeden de bunca hüznü
Hýnca hýnç insan ve yeryüzü…

Bir þiir yazmalýyým Rabbimin izniyle
Sevip de coþmalýyým gizini sürdüðüm rahmetin hikmeti ile
Aþka erdiðim
Aþ erdiðim
Arþý alaya çýkan özlemim anne sevgim
Anne sakýn sakýn ha, yitip gitme
Sensin madem ilk okuyucum
Mademki ilk emri idi Rabbimin
Aþkla tevazu yüklü yüreðin hükmü
Kapatma gözlerini ben gelmeden
Sen gelmeden ölmeye de razýyým
Aþký katýk ettiðim kadar katýný çýktýðým
Rabbin yoludur da baþ koyduðum
Baþ veren bunca sýkýntýyý sonlandýracak olan da…

Sosyal Medyada Paylaşın: