UZAKLARA…
Uzaklara.
Uzaklara…
Uzaklara gidelim usta.
Üstümüzde kara bulutlar deðil,
Gün yüzlü güneþ boy göstersin bir kez.
Kovalamasýnlar artýk,
Üniformalýlardan kaçmayalým…
Bir top, iki taþ.
Cim bom, Beþiktaþ…
Ýstersen bu gün bayrak açmayalým?
Yelken açalým, otuz yýl sonrasýna…
Görelim bize “mafya” mý derler, “hain” mi?
Biz olmasak hayýr mý?
“No” , “net” , “nein” mi?
Yine simit alalým,
Çay da…
Güvercinlere yem,
Birkaç kuruþ sayda…
Tartýcý çocuk bekler bizi,
Bugün de tartýlalým.
Eksi altý yüz elli deme,
Düðmeliyi evde býrakalým,
Bir ýrmak gibi yalýn akalým.
Dün gibi deðil,
Gün gibi olsun bir kez…
Birde okula girersek,
Sýnava girip,
Birkaç dersi de versek…
Usta,
Jeton alalým.
Eve de bir haber salalým…
Göðsümdeki sýcaklýk artýyor!
Bir þey olmaz deðil mi usta?
Ben uzaklara gidiyorum deðil mi?
Susma be Usta…
Kavgalarýmýzdan konuþ yine…
Kazandým Usta!
Beni de ekle beþ bine…
Eþhedü en lâ ilâhe illallah ve eþhedü enne Muhammeden abduhû ve rasûlühü
Atabey TÜRKSOYLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atabey Türksoylu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.