KARANFİL SOKAĞI

Karanfil sokaðýnda bekler düþler,
Ýsmini unutmuþ avare-i berdüþler.

Yek bir kalbin hükümdarýsýn,
Dualarda nefes alan payitahtýn ýþýðýsýn
Sema seninle tebessüm eyler,
Sen kevser-i cihansýn.

Sokaðýn baþýnda bekler hayatlar,
Kendi hayatýný sana teslim etmiþ gidiyor
Veliyi Bektaþi, avare-i berdüþi
Bir kaç kelimene sýðýnmýþ düþler.

Sona geldiðini bilerek hüzünleniyor umutlar
Sen umudun sarayýnda teksin, cennetsin
Sen Hüdânýn huzurunda cennet’ül canansýn.

Karanfil kokusuyla sarýlmýþ umutlar,
Umuda mavi rengi veren firuzansýn.

Heyhat!
Karanfil sokaðýnda bekliyorum seni,
Kalbi kýrýk, vurgun bir þekilde
Kelimelerin orucundayým bu gece
Ruhum çok sakin her dil de, her hece...

Düþlerim, hayallerimin ressamý sensin
Karanfil renginde çiziyorsun geceyi,
Maviye çalýyorsun aþký ve iki heceyi.

Heyhat!
Umut kokan bu þehirde,
Kelebeðin ömrü kadar kýsa hayatým
Sen olmadýkça kýyýlarda boðuluyorum,
Bir tek hayalin karþýlýyor karanfil sokaðýnda
Beni, senden geriye kalan günleri...

Zamaný geri almak mümkün olsaydý,
Hatalarým için af kapýna dayanýrdý gönül tahtým
Belki de bu kadar geç kalmazdý
Karanfil sokaðýnda ölümü bekleyen hayallerim, umutlarým...

LARDES SYMPRA



Sosyal Medyada Paylaşın: