KÜLDEN KULA...

Ütüsüz müydü mevsim hele ki ötenazi yapýlmýþken yaðan rahmete…
Aþkýn gýyabýnda tutuþan yalnýzlýðým
Kývýlcýmlarla örtülü na’þým
Sözcük pazarýnda yürekte çýkan yangýn.

Haþýr neþir iken hüzünle
Kubbem ve kýblemde saklý ölü nefsim
Himayesinde Rabbin, ah, sevdalý gönül teknem
Tebessümler ektiðim ikiletmeden sevdiðim
Varsýn olsun mahrem ve matem
Mabedimin kapýsýdýr ardýna kadar açýk olan
Ve kaçkýn aklým
Misafiri olduðum gecelerin tekkesi
Takvasý hüznün üstü örtülü
Bir resme denk düþtüðüm
Yol yordam bilmeden evrenin sarmalýnda hidayet bulduðum.

Hazan mý yoksa noksan benlik mi?
Kayýp giden ellerimden sözcük pazarýnda güttüðüm gemi
Nokta atýþý yaptýðým her gün her duygu
Perdelenmiþ gözlerimle makbulü ömrün
Himayesinde kaderin diktiðim söküklerden recim
Edilmiþ bir evren gibi gýyabýnda esaretin
Cesaret bulduðum
Ah, bir yenilgi daha
Ve de bir yanýlgý
Kar yaðan tepesine hüzünlü kubbemin

Gönlün de takas ettiði duygular
Bazen metruk bazen meczup
Bazense uyduruk bir masal gibi
Ütüsüz yürek üþenmeden deliþmen rüzgârla seviþen
Bir kayra
Belki de binlerce parçaya b/ölünen devasa bir kaya
Düþmez kalkmaz nasýl ki bir Allah
Hikmeti evrenin huzmesinde sözcüklerden dökülen merhale
Hemhal olduðum
Hazan ve muhatabým hüzün denen tefsir
Yürekten yüreðe uzanan bir köprünün
Ansýzýn infilak ettiði
Nasýl ki yok Rabbin sopasý
Korkan ve bilen ve aciz bir kul olmanýn hikmeti ile
Hidayete ermenin güncesi…

Külden kula…
Kuldan çýkýp da yola
Külliyesi duygularýn açtýðýmsa devasa bir parantez
Üstü örtülü gerçeklerin muadili bir þiirden çok öte
Nasýl da pervasýz þair
Ýndinde verdiði son nefesin
Baþlamak ne ki sona gelmenin de
Muhasebesi
Elbet seferi tanýklýðýnda bilinmezin
Bir kulp takmadan yaþayýp sevmenin meali
Ölümsüzlüðe nazire eden þair gibi
Dikilesi söküklerden ördüðü bir mintandan çok ötesi
Nasýl ki cebi yok kefenin…


Sosyal Medyada Paylaşın: