ÖĞRETMENLERİM
159- “ATATÜRK VE ÖÐRETMENLERÝM
O ATA,
O büyük,
Baþöðretmenim Atatürk!
Sonra Cumhuriyet, devrim,
Sonra okul ve öðretmen,
Sonra arý Türkçe, yeni harfler;
Sonra öðretmen Sonuvar,
Sonra öðretmen Yaylalý,
Sonra kara tahta, kâðýt, kalem,
Aydýnlanýverdi içim, dýþým.
Býrakýp çobanlýðý, çiftçiliði,
Öðrenci oluverdim ben...
Uzun süren bir uykudan uyanýþýn,
Karanlýktan aydýnlýða çýkmanýn,
Okumanýn, yazmanýn, bilmenin,
Mutluluðunu duydum, mutluluðunu.
Ýçtenlikle öptüm ellerini öptüm;
Fikri Sonuvar öðretmenimin,
Hüsnü Yaylalý öðretmenimin...
Onlar göçüp gittiler bu dünyadan,
Meyve verdi diktikleri fidanlar,
Bire bin verdi ektikleri tohum.
Eðittikleri, öðrettikleri çocuklar,
Daðýldý dalga dalga ülkemize,
Uyandý çaðlarca uyuyanlar...
’Kuþ uçmaz, kervan geçmez,
Tekerleðin deðmediði yerlere’
Doðan ilk güneþti onlar! ..
Ahmet Tufan Þentürk”
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.