Koygun bir kederle göðüme doðuyor güneþ
Bulutlarýn arasýna saklanmýþ mavi
Dokunsam kirpiklerime kendi ellerimle aðlayacaðým
Oysa ki seni öksüz ve yetimliðim tavan yaptýðýnda tanýmýþtým
Hem annem olmuþtun
Hem babam
Þefkât dolu ellerinle çocuðun gibi ne güzel sevmiþtin acýlarýmý
Adete tapmýþtým sana
Ben yine ayný benim
Deðiþmedim sevgilim
Sadece yýllandý çocuk kalbim birkaç asýr önce
Mumyalanmýþ bedenimle sesleniyorum sana
Sen artý ben biz ediyor hâlâ
Hâlâ umudum var gemilerde gözlerimiz seviþirken
Cappucino içmeðe
Yavru ördekleri beslemeye
Umut iþte
Can çýkana kadar çýkmýyor
Yoksa anlamý yok yaþamanýn bizsiz
Bak kuþlar da göç ediyor duraksýz
Þarkýmýzý mýrýldanalým dokunaksýz
Artýk anla sevgilim
Nabzýmý iþgal etmiþ son harfin
Fatih’in Ýstanbul’u ele geçirmesi gibi
Ýlk harfin hava gibi birþey
Memleket meselesi misâli içime iþlemiþsin
Oy benim kýskanç ve vefâlý yazgým
Olmazsan yaþayamam
Biliyorum olmazsam sen de yaþayamazsýn
Bu þiiri sana yazmazsam
Küser balkondaki adýmý baðýþladýðýn çiçekler
Rayhan toplayan parmaklarým sökülür yerinden
Kin tutar yürüdüðümüz topraklar
Paramparça olur masum hayallerim
Kýrmýzý ýþýkta kalmasýn aþk
Çabuk olalým sevgilim
Kýyamet kopmadan
Angut kuþu sadakâtinde
Büyük harflerle tarih sayfalarýna kazýyalým AÞK’ý
........
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.