mevsim hazan, vakit akþamda, saatler hep sana çalýyor, hep sende tutuklu,
ben beni ben de unuttum, doktorlar unutkanlýk diyor, ama niyesine, nedenine, cevap bulamýyor,
ben ne zaman uyandým, ne zaman uyudum, ya da ne vakittir yemek yemiyorum, bir hayalet gibi uyur uyanýk, sürünüyorum,
görenler neden diyor, ben bilmiyorum ki, neyin nedenini soruyorlar, bir uykunun uykusuzluðunu çekiyorum,
ninnisi unutulmuþ, anne elli kucaklarda pýþ pýþlanmamýþ, saçý okþanmamýþ, bir bebenin avazýndayým,
þimdi hangi gün, zamanýn kadraný hangi saatin saati, ya da lehçe hangi dilin dilinde, bir aynaya bakýyorum ayna mý, bir de aynaya düþen o çocuk surata, gülümsemesi çalýnmýþ güle… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.