Bilinmez,

Kör karanlýða,
Dalýp gidiyor ruhum,
Bilinmez,belki olmayacak,geri dönüþü,
Ama,varmalýyým,var olmalýyým.

Hayat,sýrma gibi saçlarýný,
Dolarken boynuma,
Hangi,dar aðacýnda unuttum,bilemiyorum,
Benliðimi.

Hayaller,dar gelince umutlara,
Özgürlüðüne susamýþ yüreðim,
Kanýyor,
Ve,bir akþam vakti kýrmýzýsý rengine bürünüyor.

Dönüp dururken,yaþam zamanlarýnda,
Yalnýzlýðýn hüznünü,
Yaþamaya yemini var sanki,
Göz yaþlarýmýn.

Acýlar,
Kabul görmeyen bir geçmiþi,
Yarýnlara doðru kamçýlarken,
Zamaný olmayan an’larda arar buluyorsun,çareleri.

Tükenmiþsin,
Siyahlara bürünmüþ gözlerin,
Topraða daha yakýn,
Ve anlamsýzca bakýyorsun.

Aþklarýn ise yorgun,
Telaþsýz ve de sessiz,seni,
Terk ederken,
Yaðmurun oluyor,göz yaþlarýn.

Rüzgar,yalnýz býrakmýþ,denizleri,
Yýldýzlarda,geceyi,
Güneþ,gün’ü çoktan unutmuþ,
Mahkum olmuþ,gölgelere.

Þimdi,
Bir gerçekliði de yok,
Artýk,yaþanmýþlýðýn,
Geri dönüþü de.








Sosyal Medyada Paylaşın: