ARKADAŞ

158- ARKADAÞ

Kesimci köyde ev, aðýl gezerken,
Vijdansýz düþmanca malý yazarken,
Garip haline piþkince bakarken,
Canýmýz yanýyor, Netcez Arkadaþ.

Sýrtýmýz unuttu, yorðan yataðý,
Ayaðý kesince, çarýk sýrýmý ,
Her öyün aþýmýz meþe giliði,
Karnýmýz doymuyor, Netcez Arkadaþ.

Mültezim harmandan harmana gezer,
Ekini, çecini, samaný yazar,
Merada sürüyü sýraya dizer,
Malýmýz gidiyor, Netcez Arkadaþ.

Kesimci pay alýr, olmayan maldan,
Ne azý görüp anlar, ne de yoktan
Sirkatlar korkmaz mý?, Allah’tan, kuldan,
Kanýmýz akmýyor, Netcez Arkadaþ.

Çalýþ çabala bedava verince,
Canýn çýkmadan mezara girince,
Bu alemde sirkat devran sürünce,
Gözüm kapanmýyor, Netcez Arkadaþ.

Süleyman Yýldýz, acý aný yazdý,
Acý çekmeyenin günü hep yaz dý,
Kesimci garibin umudun kýrdý,
Ahýmýz tutmuyor, Netcez Arkadaþ.

Süleyman Yýldýz
(Lemos5303)


Sosyal Medyada Paylaşın: