PAYİTAHTIN GÖLGESİ

Ey gönlümün Payitahtý!
Yazdýðým her þiirde sen varsýn,
Dile getirmesem de sen Hünkâr- ý cihansýn.

Gönlümdeki kor ateþinin sebebi sensin,
Oyuncular yer deðiþtiremez bendeki seni
Sen Kevser- i canansýn, yâr-i kâdimsin.

Ýnfaz memuru gibi dinlemeden savurdun;
Düþlerimi, düþlerin sahibi olan seni
Mühür elindeydi, Yusuf’un kuyusuna attýn beni
Seviyordum seni Muhammedi muhabbetle
Dile getiremedim bâkî olan bu sevda-ý þâhaneyi...

Belki 20 gün içinde baþladý bu yolculuk,
Ama tarifi kesin ismi aþk-ý mutluluk.

Kor ateþiyle baþlayan þiirdi baþlarda,
Silmeseydin beni rehberinden, kalbinden
Bir cuma akþamý dile gelecektim belki de
Seni ne kadar çok sevdiðimi cihana haykýracaktým
Kim bilir belki de bir mektup ile dile gelecekti,
Masmavi bir denizin kýyýsýndaki cennet bahçesi...

Sen;
O cennetin kendisi,
Geleceðimin Payitahtý
Ömrümün huzuru, vefasý, cefasý, manasýydýn
Þimdilerde sildin 47 günlük maziyi
Dinlemeden, söz hakký vermeden...

Sen;
Yusuf’un kuyusunda Züleyha’ydýn,
Matem ile býraktýn beni cihan güneþim
Firdevsi âlemde Leyla’ydýn,
Mührünle sildin beni açýlamadýðým o kalpten
Ey benim Anadolum, Anadolu’daki nefesim...

Ey Hüdâ!
Duy sesimi, ben onsuz bir hiçim
Gölgesi kainatý saran áþkýn sarayýnda
Elif ile Mim kelimeleri arasýnda
Onsuz bir hiç, sana çok yakýným.

Ey Mevlana!
Sonbahar çiçekleri býrakmýyor beni,
Aldýðým her nefeste o var en baþýndan beri,
Ömrümün sonuna gelsem dahi
Bu kalbin tek hükümdarý sensin
Ebubekir’in sadakatiyle baðlýyým sana
Cihan güneþim, býrakma beni!

LARDES SYMPRA
Sosyal Medyada Paylaşın: