EKSİK KALMIŞ BİR ŞİİR...

Her renk ayrý bir nimetti ve sevginin ekininde saklý yürek.
Gönle hicran yükleyen sevdam ve maviden bir dilek.
Huzurdu huzuruna çýkmak adýna
Hüzne bedeller ödeten varsýn olsun deðiþmez tek yasa
Akýl idi kýblem
Atýl idi neþem

Boydan boya serili duygular
Namerdim yalaným varsa
Hazan çeþmem hüzne katýk
Koyu gölgelere olmalýydým uzak

Ýndinde mevsimin
Satýrlarýn satýrlarla doðrandýðý
Aþkýn hicvi ve tutuklu olsam ne ki ne?
Ýthafý yalnýzlýðýn

Kala kaldýðým bir baþýma
Özümde saklý sözüm ne ki Rabbim olmasa?
Ýçerlemediðim kadar içtiðim dertler
Ýç eden sözcüklerle dýþ cephesini yok saydýðým mevsim

Reçetesi reçine sözcüklerden mütevellit
Aþka adak
Yalnýzlýðý b/atak bildiðim
Hýrpani bir düþ ve esinti
Haznemde sözcükler noksan
Hazine bildiðim kadar yaralý iklim

Bir redif mi?
Ya da bir kafiye?
Bir eþik mi yoksa kök söktüren?
Uzamýnda ömrün elbet deðiþmez tek y/asa
Atýfta bulunduðum kadere hürmet ettiðim

Bilindik ne varsa kayýp
Bilinmeze yataklýk ettiðim
Huzur ve hüzün kaskatý
Ýçimden taþan bir nehir gibi
Aþkýn o devasa kýblesi
Ve tutulan nutkum
Ýzafi bir rotada nöbet tuttuðum
Günü b/öldüm
Dünü nasýlsa gömdüm
Atar damarý ömrün
Varsa yoksa kanaviçeler ördüðüm

Yol bildiðim yarenim
Yâd ettiðim ölü mazim
Sevgiden yana medet umduðum
Hummalý bir yolculuk bu sökülen
Dikiþlerinden mintanlar diktiðim

Bir mizansen mi?
Yoksa eksik kalmýþ bir þiir…
Edebimle atfettiðim
Adabý muaþeret bildiðim yürek iklimim
Bir kasýt deðil asla
Asla da yaþamadým kasa kasa
Mükellef olduðum nice duygu
Sona eþik atlatan bir ruhtu benliðimde serili

Sosyal Medyada Paylaşın: