ÇEKE ÇEKE YORULDUM
Kör dünyada hayatýn, göðüsledim yükünü
Sevgiler kamburlaþtý, çeke çeke yoruldum
Keþke elimden gelse, kazýsaydým kökünü
Kimseye küs deðilim, ben kendime darýldým.
Bazen dost, bazen düþman, hiç yok yere ezdiler
Ýncir çekirdeðinden, sinir, stres üzdüler
Onun bunun dölleri, kader diye yazdýlar
Kâðýt rulo gibiyim, dürüldükçe dürüldüm.
Hayal olan gerçekler, beni alýp götürdü
Üstümde tepinenler, en diplere batýrdý
Acýtmak þöyle dursun, ciðerime oturdu
Çeþitli kazýklarý, yiye yiye duruldum.
Yýllar oldu gitmedim, doðduðum yer, köyüme
Hasret duydum atama, teyzem, amcam, dayýma
Sebebi vardýr dedim, isyan benim neyime?
Sabýr, þükür, zikirle, mekânýma kuruldum.
Aman sen de demedim, el uzattým düþküne
Aklýmýn yettiðince, yol gösterdim þaþkýna
Menfaat gözetmedim, dedim Allah aþkýna
Ýyiyi güzel yaptým, yine kötü görüldüm.
Kaosa bürünmüþtü, memleketin durumu
Anlamadým bir türlü, yaþ mý ya da kuru mu?
Her þey çok karýþmýþtý, yapamadým yorumu
Politik sebeplerle, ordan ora sürüldüm.
Necati’yim gözümle gördüðümü yaþadým
Üçten dokuza deyip, siyaseti boþadým
Bir ömür çabaladým, bölük pörçük haþadým
Hiç bütün olamadým, dörde beþe yarýldým.
Kimseye küs deðilim, ben kendime darýldým.
Necati OCAKCI
16.11.2022
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.