çarþaflar gibi silkelendim, öncesi sonrasý yoktu, harfler gibi söküldüm, derme çatma bir eyvah da kaldým,
niye ki niye, böylesi bir yaþam, böylesi bir zulüm, bazýlarý yaþamak derdi, ölümü kollarýnda sallarken,
pencereyi açtým, sessizliðin sesini býraktým, duyulur mu bilmem, içimin içinde ölen bir serçe var, gözyaþlarý g’özümde… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.