HİZAYA GELSİN
Dön gel artýk, neredesin?
Yönüm yolum hep engel, gelemedim
Olamadým hiç bir yere adapte, kaç kez denedim
Bir kere dýþlandýysan dokunur azametine, pes etmeyin
Sýðmaz ruhum bedenime, gönül gözünü ellerimle deþtim
Yýðýlsa bin bir dert üzerime, kalkarým bir þekil
Hýrsýma yenik düþürecek ne varsa uzaklaþýr, kat ederim mesafeleri
Yeni þeyler denemenin tam vakti
Ama aidiyetsizlik sardý her þeyimi
Tüm korkularý yenmek tedavi
Bu kadar yanýlmazdýk þüphe tek gerçeði gösterseydi
Cesaretimle dirayetimin bütünleþmesi
Faydasý yok kendini kabul ettirmenin
Bir kere reddedildin diye kimse istemeyecek mi seni?
Öyle sanýyorsan kaderini teslim ettin
Kayýp giderken ellerinden huzur, hiç çaba sarf etmedin
Yüreðin kaldýrmaz yoðun duygu trafiðini
Bekleyip dinlenmek, yalnýzlýk kalben
Genetik izler, yakýldý zaten
Sessizlik mahþer, kelimeler makber
Yürü binlerce kadem, hiç bulmak kýsmet
Kahret manen, fýtratta matem
Hasret satýrlara iþler nazmen
Zahmet kayýplarla çekilir madem,
Kazanamadýk herhalde sehven
Ýnsanlýktan çýkartýr nefsin zehri zecren
Ýmandan eder, kalýrsýn ihsandan bihaber
Benliðinde vahþet, yarýnlara dehþet
En baþtan maðlubiyet, riyakâr heves
Hizaya gelsin artýk düþünceler ateþler içinde yanarken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.