ANTARTİKA KALBİM

Ne kadar yakýnsa o kadar hainlik
Geçmiþe sünger çeksin bu þiirim
O kadar hisse kalan halsizlik
Aklýmýn oyunlarý yok, Antartika kalbim
Ýnan hiç bir þey ifade etmedi benim için
Kardeþimi baðýmlý yapan bu düzenin iþleyiþini sikeyim
Sevgiyse has, herkese biçilmez deðeri
Zaten kimse suçlu deðil
Herkes haklý olsun, biz adaletli
Tezahür etti atölyede yorgunken bedenim
Dedim nedir bu rehavet? Senelerinin birikmiþliði
Sözünüzün sahibi olun yeter, afiþe zat-ý alimiz
Karakterin kaldýrmadýðý nokta ihanetin geliþi
Üzülecek kýrýntý yoksa, niye düþüneyim ki?
Diye sorarken bir dahakine daha dikkatli ol diye zuhur eder mazinin sahneleri
Tamamen býraktým yukardakine kaderimi
Hastalýklý genetik hayatýnla paralel ilerleyiþi
Hiç þaþýrtmaz, etkisi yetersiz içtiklerimizin
Bize býraktýðý miras asabiyettir
Doðuþtan iþlemiþ sinir, dimaðým içindedir
Yeri geldiðinde doðal bir yetenek gibi belirir
Adý da þiddetle birleþik cesarettir
Facia yaþandý ölürken tinim
Ama tekrar ayaktayým dimdik
Söylediklerimde netim diye es geçtiniz
Bense küçücük ayrýntýsýna kadar delik deþik ettim
Þimdiyse toparlanmanýn vakti
Ýyileþmen dileðim senledir kardeþim




Sosyal Medyada Paylaşın: