E.Ç.
Bu þiir küçük bir uyarý sana
Bir gün ettiðine yeter ederim
Bir kaðýt bir kalem kâfidir bana
Irzýna geçmekten beter ederim!
Habersiz yermek mi sizde ki töre?
Çünkü "yereceðim" demeden yerdin
Adamlýk bu mudur þahsýna göre?
Gerçi "adam" olsan yüzüme derdin!
Soyadýn "Çoban" ya, koyun deðilim!
O halde deyiver,þimdi n’apmalý?
Gardaþýn deðilim, soyun deðilim...
E.Ç.’nin E’sini O’mu yapmalý?
Ya sana bu aklý bir aptal verdi
Ya da tüm aptallar beni buluyor
Sýkýntýsý olan yüzüme derdi
Sen gibi korkaðý yeni buluyor...
Aruzu övsem de kendine yorma
Dîvânýn nurunu söndürdün demin
Tekniðin tekliyor, mânâyý sorma!
Bâki’yi kabrinde döndürdün demin
DÝLÝZÂR yazdýkça kudur emice
O sefil zâtýný gözüm görmesin
Daha da mühimi þudur emice
Gözümden ziyâde "söz" üm görmesin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Enes Kaygılı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.