DEVRİLMİŞ;DEVLEŞMİŞ;DEVRİK CÜMLELİ AŞK’ım…..

DEVRÝLMÝÞ;DEVLEÞMÝÞ;DEVRÝK CÜMLELÝ AÞK’ým…..

Ýlk zamanlarda güzeldi aþk
Güzeldi ona devrik cümlelerle bezenmiþ karmakarýþýk þeyler yazmak
Ki o zaman ben buna þiir derdim…
Zaman geçti bazen zamaný ben geçtim;
Aþk büyüdü, dert eklendi,düþtü omuz baþlarým
Ama ben asla baþýmý düþürüp eðmedim…
Þiir aðlattým,cümlelerimi edepledim,devrilmiþleri ayýkladým
Düzen getirdim…..
Biri geldi yaktý yýktý geçti;
Cümlelerim devrildi, aþk devrildi,omuzlarýmýn baþý düþtü
Ama ben düþmedim…
Þiiri öðrendim yetinmedim aþka öðrettim
Oda yetmedi yeni yetmelere ders verdim
Baþkasý vurdu çaldý çýrptý
Gitti…..
Ama ben gitmedim…..
Ayaklarým yoruldu yürümekten, ellerim yoruldu yazmaktan,
Dilim yoruldu konuþmaktan, gözlerim yoruldu bakmaktan, okumaktan, görmekten
Ama ben yorulmadým, yýlmadým;
YIKILMAKTAN….
Hep vurgunlar yedim; mercana dalar gibi, aþka dalmaktan
Baygýn düþtüm cümlelerim devrildi, aþka karýþtým acýdý her yaným
Omuzlarým baþýmý dik tutamadýðý zamandý
SEN nerden geldin de aldýn ellerinin arasýna kaldýrdýn
Artýk bitti devrildim dediðim anda baþýmý…
Bir kere daha yazmayacaktým kalemle
Aþka dair hislerimi;
Devrilmiþ baþýmla, devrik cümlelerimi
Sen çýka gelip kaldýrdýn ayaða beni DEVLEÞTÝN büyüdükçe büyüdün
Ki o zamana kadar bildiðim tek þey
Dünyada kalan son devin adý KRONOS olan devin
Zeus tarafýndan öldürüldüðünü…..
Sen hangi DEV ‘sin hangi vücut bu denli büyük bir kalbi taþýr içinde
Bilemedim hem zaten bilemeden de çekip gittin…
Ben bir daha dikleþemedim,omuzlarým çöktü,baþým öne eðildi,cümlelerim
Cümlelerim öyle bir devrildi ki bir daha ne ben nede en edepli
Edebiyatçý bile düzeltemedi…..
Ýþte bunu anladýðým gün;
DEVRÝLMÝÞ;DEVLEÞMÝÞ;DEVRÝK CÜMLELÝ AÞK’ ým…..
Ben ben olmaktan,aþk benden,cümleler zihnimden,can bedenden
En önemlisi tanýdýðým son DEV yani sen;
Çekip gittin sessizliðimin en derin çýðlýklarýyla
Yaþamak istediðim EVREN’ den….
Ýþte bu yüzdendir ki Devlerin aþký büyük olur ama sonunu hiç söylemediler ya;
DEV’ lerin verdiði acý anlatýlamazmýþ…….

Sosyal Medyada Paylaşın: