İsimsiz Sone

Bilirim ben seni de kendimi de.
Bir söðüt aðacýnýn altýnda nasýl Beklediðimi de.
Gece gündüz demeden düþündüðümü de.
Bilirim ben senin o incecik, narin, buðday tanesi ellerini de.
Göz kapaklarýndaki aðartýyý bilirim.
Saçlarýndaki o papatya kokusunu bilirim.
Bir ucundan bir ucuna kadar baktýðýn yerlerin uzaklýðýný da bilirim.
Bilirim ben senin yalansýz gözlerini.
Usulca açan bir çiçek gibi tatlý tebessümünü de.
Neþeli halini de bilirim, hüzünlü halini de.
Hüzünlüyken toprak gibi sert, yaðmur gibi ýslak ve buðulu oluþunu bilirim.
Baktýðýn yerlerde olmak istediðimi de bilirim.
O yerler ne þanslýdýr habersizce.
Bilinmezliðini de severim.
Ýnatçý cesaretini de.
Görmezden geliþini bile severim hâlbuki.
Bilirim her bir zerreni, kaþýndan, gözüne.
Baþtan aþaðý þiir oluveriþini de.
Ah sen bir bilsen ben ne haldeyim.
Bilsen ki hangi cehennemdeyim.
Ben sana kandýðým, yandýðým, uyandýðým gecelerdeyim.
Sosyal Medyada Paylaşın: