Islak Gazeller
Bir yer vardý
Gidemediðim kadar uzak
Hissedebildiðim kadarýyla yakýndý
Geceler tedirgin
Sabahlar mutsuz
Gündüzler ise umutsuz deðildi
Eskide kalmýþ bir masaldý belki
Nenemin..
Kurttan büyük kurbaðalarý vardý
Anlatýrdý gaz lambasýnýn ýþýðý sönmeden
Sonra derin bir uykuya býrakýrdým kendimi
Naftalin kokan yorgana sarýlarak
Gazellerin çaðýla döküldüðü bir yerdi
Baykuþ karanlýðýnda
Periler maðarasýnda kandiller yanardý
Babamýn tütün kokan bir yaný vardý
Annemin yufkaya benzeyen tarafý
Ayva yapraðýna tüneyen serçelerin
Tuhaf sýcaklýðý
Çuval delen sýçanlarýn týkýrtýsý
Ýstanbul’a esir olmadan çok önceydi
Ademle Havva’nýn
Ýlk ateþlerini yaktýklarý bir yerdi
Kabil Habilin kanýný henüz dökmemiþti
Sam yeli esince
Beyazlara bürünen kýrklar geçerdi
Durgun akan nehrin
Diðer tarafýndan
Ellerinde sönmeyen meþaleler
Hayat telaþýnýn
Bana unutturduðu bir yerdi belkide
Yine de …
Yaðmurun sesi çaðýrýr beni
Kuruyan gazellerim
Islanmayý özlediðinde …
Bedirhan
Ýstanbul
12 kasým 2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bedirhan KEKLİKCİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.