Uykularýma .... Çið damlasý düþüren Kuþluk vaktinden Bana kalan... Ceplerimde taþýdýðým Pýrnal yapraklarýndan Beyaz gömleðim de ki .. Mürekkep lekesine kadar Ahir zamana taþýdýðým Yorgun yaþýmýn sýrrý bu Budur iþte..!! Ayaðýmýn topraða deðiþi Ve.... Peþime düþen kayboluþun Yeniden bulunuþu
Hatýrladým sonra .. Aðustos öðleninde Suya inen atý Beyazdý ve ayaðý kýrýktý Kýz çocuðu atý beklerdi Suyun serin gölgesinde Gün oldu, at bir daha gelmedi Sonra uzaklardan bir tüfek sesi duyuldu Sahibi atý vurdu, at öldü Kýz çocuðu atýn ölüsünü buldu Ve eðilip yelesinden Aðlayarak öptü ..
Dur bekle../ Þiirimin bittiði yerde Paran kadar deðer gördüðün Ýnsanlarýn içinde Bulamayacaksýn ... Kendini satacak bir pazar.. Asgari ücrete tabi þehirlerde.. Tükenecek hayallerin azar azar..
Sus dinle../ Ýfadeye çaðrýlmamýþ acýlar var Halka açýk yerlerde Sesi kýsýlmýþ cinayet çýðlýklarý Çýkmaz sokaklarda.. Duyulur her gece .. Karanlýðýn ayak sesi Kapýný çalar kabuslar Sus pus olur sonra her þey.. Bir gün kötü bulur seni.. Ne kadar iyi olsan da .. Küfür edersin istemsizce Týkanan þehir trafiðine .. Kalýrsýn eninde sonunda kendine Gidemezsin hiçbir yere Aklýnda ters kelepçe anýlar veya býçak yarasý anýlar...
At öldü.. Ve Kýz çocuðu büyüdü..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bedirhan KEKLİKCİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.