Sarýya Sapsarýya Büsbütün sarýya Batýp çýkýyor dünya Kýzýla Kýpkýzýla Çok daha kýzýla Boyanýyor yazdan kalma rüya Ayakta ölüyor çiçekler ve de aðaçlar Münafýk sancýlara imlenmiþ Güz kesiði yürekler Karanlýðý hýrpalayacak güneþini bekler Eller semada Dudaklar bal köpürüyor Duruyor boyutunda zaman Cihana sýðmýyor kalbe zarar sevdalar Sarýyor alemi aþk ey yar Ki mevsim sonbahar
Sarýþýn kabýna sýðmaz bir telaþ Kuzguni kýzýl bir savaþ Göðüslerde demlenen ateþ Bu demde Þiddetine gem vurulur yavaþ yavaþ Doðum ve ölüm Bahar ve de sonbahar Ýki kadim arkadaþ Hasret Omurgasý sevdanýn Bitmeyen çile Vuslat Yaðmur gibi iri iri düþüþ çöle Kasým Legal hüznün illegal kisvesi Huzur Bu mevsimin berrak sesi Var elbet bunca letafetin bir kimsesi Ýniyor aleme müjdeyle aþk ey yar Ki mevsim sonbahar
Beyaz Süt beyaz Bembeyaz sayfanýn Kadim kapýsýdýr sonbahar Ýlk soluðun hýçkýrýkla veriliþi Gönlün güneþ gibi diriliþi Kalplerin dokuz þiddetinde çýrpýnýþýdýr Cümle direnmiþliðin nahif geçiþgenliði Gururun ayaklar altýna seriliþi Bir merhaba serinliði Hoþ geldin ateþi Allah’a ýsmarladýk inleyiþidir Aklýmýzý çeliyor aþk ey yar Ki mevsim sonbahar….
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.