Alamet-i farikam. Alýn yazým… Fitnat’ýmdan gelen lanetim… Aþk...
***
"Her insan, bir gün, bir defa birine geç kalýr! Ve bir daha hiç kimseye, acele etmez…"
***
"Geç kaldýn’’ dedi Kabil! ‘’Hiç varmamaktansa geç varmak, yeðdir’’ Cevabýný verdi melek, kendini beðenmiþ bir havada, sanki temel hakikatlerden birini ifþa etmiþ gibi… ‘’Yanýlýyorsun, geçin karþýtý hiç deðildir! Geçin karþýtý; erkendir’’ Cevabýný verdi, Kabil. Melek homurdandý. Ve ekledi. ‘’Al sana bir rasyonalist daha!"
***
Þimdi sana ‘’Ellerimden vazgeç!’’ Dudaklarým busene niþane ‘’Del geç’’ desem!
Ve eklesem, ‘’Gel geç’’ deðil sevdam Asla ‘’Geç’’ deme, sakýn! Öðreneceksin er geç…
Ve yanýmdan geçerken Gözlerini süz de geç Hem zaman aþka süzgeç Ama sen ille de Yüreðimi seç de geç… Dudaðýmdan öp de geç…
Antakya, 09.11.2022 Ali Asafoðullarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Asaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.