Ben doðduðum gün öldüm Yaþamadan Dünya’n nimetlerinden tadamadan öldüm Adýmý kadersiz koymuþlar benim Ayaða kalkamadan Yürümeden Apalamadan öldüm ben.
xx
Ben doðduðum gün öldüm Kara taþ oldum baðýrlara basýldým Boþ, boþ sallandý beþiðim. Ýçinde ben yoktum. Bedenim yokken ruhum ortalýkta yokken Islandý yerim Daha kucaða bile, alýnmadan öldüm
xx
Adým kadersiz benim Ahým var dünyanýn dört bucaðýnda yankýlanan Yordular Bebe olmadan Ayaða kalkmadan yürümeye baþlamadan Çöpe attýlar. Ben doðduðum gün öldüm.
xx
Yaþamadým. Yaþamanýn tadýný tattýrmadýlar bana Ezdiler Yordular, sen de, bizim gibi insansýn demediler. Köle yerine koydular. Cümle âlem yaþarken, beni yaþatmadýlar Ben kaderimle beraber öldüm.
xx
Ahmet Yüksel Þanlý er
z
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.