GİTTİ
Aslýnda kopmuþtu yaprak dalýndan,
Suçlu rüzgar dedi koptu ve gitti.
Bir ömrü harabe eyledi iþte,
Elinden geleni yaptý ve gitti.
Halbuki açmýþtý dalý üstüne.
Büründü yeþili, alý üstüne.
Vurarak bir mýh bir nalý üstüne,
Bilinmez yollara saptý ve gitti.
Bir yarým muratmýþ maziden kalan.
Harami misali eyledi talan.
Dökülüp dilinden çok yalan dolan,
Kap kara gözünü kýrptý ve gitti.
Bilmem ki ne denir ciðerim yandý.
Bu devran ne idi, bu nasýl handý?
Konuþtu dinledim inandým sandý.
Yüreðime sular serpti ve gitti.
Kabuksuz sargýsýz açtýðý yara.
Kim merhem getire kim gelip sara?
Mesut’um tek buse koydu hatýra,
Baktý ve solumdan öptü ve gitti.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.