Dik baþlý bir sevdanýn maðduruyum, Onun sesi kulaðýmda çýnlayan Yüzüm yarýlýp içimden sen çýkacaksýn Kim koydu yüreðime Kimler çýkardý yoluma Kim getirdi yanýma Göz göze gelmiþtik Zemherinin kýþýnda ve Çok uzaklarda… Bulmuþtuk birbirimizi.
Gel beni bul Yaðmur kaldým karanlýklarda Açýlýr mý göðsümde pervazý kýrýk bir pencere Derin arklar, Durulur mu içimde bulanýk sular Dökülür mu tahta arklara Akar mý gönüller ülkesine
Yandýðýmda, Ýçinde, Karanlýðýnda, Bir gün dönerim çýkarým gün yüzüne Bir bakýþ, Yarýsý mutluluk yarýsý hüzün Tamamý yok oluþtur. Gecenin bilinmez gizi, görünmez yüzü Göðünde kastý var vurur, sinem üstüne Yaðan yaðmurlar yýrtar bulutun göðsünü Akýtýr gözyaþýný
Batan güneþin solgun ýþýðý Gel beni kurtar karanlýðýndan Yerini býrakma karanlýklara
Hangi yaðmurla gittin Bulutunu mu kaybettin Gidenlerin izinden Hep o gölgeyi seyrettin Birkaç avuntuya sýðýndýn Bu da geçer. Gel, Beni bul býrakma yarýnlara, Býrakma tenhalara Karalýðýnda karanlýðý var Böylede yaþanmýyor Þafak ol.
Yüreðimiz göçmen kuþlar gibi çýrpýnýrdý Bu kadar sessiz olma Arada bir gülümse Yaðmur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.