Rüzgârý kokluyordu gözleri kapalý,
Ilýk esen bu güz rüzgarý,
Hangi çiçeðe,
Hangi yapraða,
Hangi yüreðe dokunmuþ diye.
Gök yüzüne bakýyordu þair,
Bulutlar mý kara?
yoksa ?
Yer yüzünde umutlar mý?
Aslýnda umut var mý?
Diye, düþündü þair.
Yaðmura sarýldý sonra,
Kollarýný iki yana açarak.
Þakaklarýndan süzülüyordu yaðmur,
Topraðýn kokusuna karýþarak.
Bu müzik,
sadece bu mevsim için çalýyor,
Kuþlar göçüyor,toprak ölüyor,
Bir daha dirileceði günü,
Ýlkbaharý beklemeye baþlýyor.